توی این سالها به عنوان یکی از کسانی که به فکر راه اندازی یک اقامتگاه بومگردی افتاده بودیم، این فکر که چطوری اقامتگاههای بومگردی تو ایران پا گرفتن و تبدیل به یک جریان گسترده شدن، ذهنمون رو مشغول کرده بود. فکر کردیم بریم و با کسانی که این ایده رو پروروندن یا اجراییش کردن، صحبت کنیم. اینطوری با شروع این جریان و آدمهایی که تو شکلگیریش نقش داشتن بیشتر آشنا بشیم.
ما ترگل و مسعود یک زوج هستیم که هردومون مهندس کامپیوتریم و در همین زمینه مشغول به کاریم. پس از سالها سفر و کوهنوردی، با دغدغه نگهداشت و پاسداشت فرهنگهای محلی، اقامتگاه بومگردی راه انداختیم و تو همین مسیر به این فکر افتادیم که روند شکل گیری اقامتگاهها تو ایران رو مستند کنیم. وقتی این ایده رو با محسن و سیما که دوستان چندین سالهمون هستن، به اشتراک گذاشتیم، پیشنهاد کردن که به صورت پادکست پیش ببریمش. پس با تجربهای که داشتن کمکمون کردن که کار شروع بشه.
ریاضی و کامپیوتر خوندم، ولی سفر بخش عمده زندگی من رو تشکیل میده. به مرور زمان فهمیدم که شناخت آدمها و تعامل باهاشون برام مهمترین جنبه سفر هست. تو این پادکست میخوام بدونم مفهوم اقامتگاه بومگردی چطوری در ذهن آدمها شکل گرفته.
کامپیوتر خوندم و شاید درس خوندن تو این رشته سبب شده همیشه جزییات برام مهم باشه. از طرفی دوست دارم سر از هر کاری دربیارم، مخصوصا که لازم باشه دست به آچار بشم، برای همین توی انجام کارهای فنی همیشه داوطلب هستم. تو این پادکست میریم سراغ آدمهایی که مسیر اقامتگاه بومگردی رو باز کردن.
از آبان ۱۳۹۹ پادکست گفتوگو محورِ «کتابگرد» را اجرا میکنم. در هر قسمت یک مهمان را به برنامه دعوت میکنم و از تجربهٔ زیسته و نوع نگاهش به زندگی حرف میزنیم. به این امید که شنیدن این تجربهها به شناخت بهتر خودمان و جهان اطرافمان کمک کند.
دانشگاه هنر تهران موسیقی خوندم ولی ساز رو نزد اساتید مانند نادر سینکی، اردوان کامکار، اعلایی، پشنگ کامکار و ... ادامه دادم. غیر از این که نواختن سنتور رو آموزش میدم، همکاری با گروههای موسیقی مثل ارکستر سمفونیک تهران یا همنوزای با اساتیدی چون کامکارها باعث افتخارمه.
از وقتی یادمه همیشه یه کاغذ و مداد همراهم بوده و داشتم نقاشی میکشیدم. تا جایی که این علاقه رو خیلی جدیتر با خوندن گرافیک و نقاشی تو دانشگاه ادامه دادم. تا به عنوان طراح گرافیک شروع به کار کردم. همیشه فکر میکنم هیچ کار دیگهای نیست که انقدر از انجام دادنش لذت ببرم.
دانشگاه هنر تهران موسیقی خوندم ولی ساز رو نزد اساتید مانند نادر سینکی، اردوان کامکار، اعلایی، پشنگ کامکار و ... ادامه دادم. غیر از این که نواختن سنتور رو آموزش میدم، همکاری با گروههای موسیقی مثل ارکستر سمفونیک تهران یا همنوزای با اساتیدی چون کامکارها باعث افتخارمه.